Doe waarvoor je geboren bent en geluk volgt als vanzelf.
Gelukkig doen? Doen waarvoor je geboren bent?! Je hebt geen idee!
En daar heb je precies de reden waarom je niet weet waarvoor je geboren bent. Je gaat het bedenken.
Stel je bent geen mens maar een perenboom. Ja het klinkt wat vreemd maar stel je dat maar eens voor. Doe je ogen dicht en zie die perenboom voor je. Waarvoor is die perenboom geboren? Om een perenboom te zijn natuurlijk. Er groeien peren in zijn boom waar wij van kunnen genieten. Hij is gegroeid uit het perenboomzaadje en daar kon niks anders uitgroeien dan een perenboom. Niet een appelboom natuurlijk. Nee denk je, logisch.
Nou worden wij mensen ook uit een zaadje geboren. Ieder zaadje is uniek. Uit jouw zaadje kan niet de buurman, je zus, oma of je moeder ontstaan. Jij wordt geboren en jouw zaadje gaat groeien. Je ouders zijn gelukkig en glimlachen vertedert bij alles wat je doet. Je boert en poept erop los en iedereen staat klappend om je heen. Je groeit vanzelf en denkt niet ‘was ik maar zo slank als Anna van de crèche.’ Nee dat komt later.
Na je zesde jaar gebeurt er iets vreemds. Dan gooit je vader je niet meer van blijdschap in de lucht maar in de hoek als je in een creatieve bui het behang hebt opgeleukt. In deze fase gaat het IK zich ontwikkelen. Het ego, je beschermer, start in deze fase met het vormen van een zelfbeeld. Speciaal voor jou om je te beschermen tegen teleurstellingen, verwarring en het idee dat je niet goed genoeg bent om met al je eigenschappen, ook de ‘mindere, aan te passen om liefde te mogen ontvangen. Dit gebeurt allemaal onbewust in je hersenen. Het verschil met de perenboom en mensen is dat wij geaccepteerd willen worden in onze omgeving en de perenboom, nou ja die staat gewoon een perenboom te zijn. Dat ego ontstaat omdat je je bewust wordt van het idéé van verlies. Je krijgt bijvoorbeeld een standje omdat je iets verkeerds doet en krijgt, als je je aanpast, een snoepje of een aai over je bol. In plaats van gewoon een kind te zijn en alles te doen wat er in je opkomt heb je ineens een stemmetje in je hoofd die je gaat ‘beschermen’ tegen jezelf, zonder dat je het doorhebt. Alsof er boven in de perenboom een vogel gaat zitten die precies gaat commanderen hoe die boom moet groeien.
Je wordt geboren als de-beste-versie-van-jezelf. Net als de perenboom die als een klein stronkje aan het groeien is. Dan zie je ook nog niet wat voor boom het wordt. Wat zou er gebeuren als de perenboom ouders zou hebben die zich vanaf het begin van de groei zouden gaan bemoeien met de boom. Ze geven voeding voor bananenbomen, verplaatsen de boom naar een zonnige plek terwijl de plek waar die stond perfect was. Ze zien de boom verwelken maar geven nóg meer voeding en halen er zelfs een bananenboom coach bij en timmeren allerlei affirmaties aan de stam zodat de perenboom zichzelf naar een bananenboom kan affirmeren. Wat zou de werkelijke oplossing zijn?
Wij worden geboren en worden geconditioneerd (gekneed) door de ideeën van onze opvoeders. Logisch, zij doen ook maar wat en vooral, meestal, hun best. Maar wie zij zijn geworden is uniek en wie jij bent is ook uniek dus de overtuigingen van je ouders passen misschien helemaal niet bij jou. Het enige en meteen ook het moeilijkste is, dat we tijdens ons leven dat geleerde weer moeten gaan afleren en vervangen met dingen die wel bij ons passen. En daar komt strijd van, tussen je hoofd (de stem van je ouders) en je hart (de stem van wie jij werkelijk bent) Je wil het idee hebben dat je goed genoeg bent.
Het allermooiste van mens zijn is dat we dat hart hebben en een intuïtie. Onze intuïtie is meegegroeid uit ons geboortezaadje en weet precies wat goed voor ons is. Ons hart weet de weg en laat ons dat voelen of we op de juiste weg zijn door lichamelijke signalen te geven en emoties. Bijvoorbeeld hoofdpijn of buikpijn, opwinding en enthousiasme. De enige die in de weg zit om te doen waarvoor je geboren bent is het stemmetje in je hoofd, je ego, de bewaker van alles wat je geleerd en ervaren hebt om ‘goed genoeg’ te zijn.
Jij weet al precies waarvoor je geboren bent. Je hoeft ‘alleen maar’ te zijn en doen wie je bent. Net als de perenboom. Hoe ‘weet’ je en doe je dat?
Kijk naar de dingen waar je hart een sprongetje van maakt. Dingen waar je je op verheugd, waar je blij en gelukkig van wordt. Waar je buik van gaat knorren van plezier.
Niet je hoofd is intelligent maar je lijf. Die geeft ieder moment van de dag aan of je je eigen leven aan het leiden bent of die van je opvoeders.
Dit is het moment om eens te onderzoeken of je nog op je eigen pad loopt. Ben je gelukkig?