Hoe kan het dat er culturen zijn die de hele dag blij lijken, terwijl ze, in onze westerse ogen, van alles missen. Of is het misschien andersom? Hoe gaan ze om met tegenslag?
Ik ben op dit moment op Bali, op zoek naar Oosterse manieren om beter om te kunnen gaan met tegenslag.
Op de een of andere manier ben ik (positief) jaloers op de mensen hier. Ze stralen. Terwijl mijn westerse ogen zien dat ze het 'veel minder' hebben dan wij. Mijn gevoel zegt iets anders. Hebben ze niet juist 'veel meer.' Maar waarvan dan? Ik ga op zoek...
Ik begin bij de altijd glimlachende manager van het Vision Villa Resort (een aanrader trouwens) en vraag hem wat hij zou doen als hij de diagnose van een levensbedreigende ziekte (een behoorlijke tegenslag) zou krijgen. 'Ik zou naar de tempel gaan en daar allerlei ceremonies doen. Wij behandelen voorspoed en tegenslag op dezelfde manier.' Ok? Maar maak je je dan geen zorgen? vraag ik. Wayung begint vriendelijk te lachen. 'Wij delen onze zorgen in de tempel door te bidden, te danken en te mediteren. Zorgen komen uit onze mind, die moet je kalm proberen te houden.' Op omstandigheden buiten onszelf hebben we geen invloed. We hebben wel invloed op onze mind. Wij verzorgen eerst onze mind door iedere ochtend een offer te leggen op een altaar en God te danken voor de dag die we hebben gekregen, en te mediteren.'
Mijn mind maakt inmiddels overuren... lekker apathisch om maar te zeggen dat de goden wel over je waken, schreeuwt de stem in mijn hoofd. Ik zoek verder.
De Hindoeïstische bevolking van Bali brengt offers om hun kwade demonen goed gezind te houden en als teken van dankbaarheid voor het leven. De mandjes zijn gemaakt van palmbladeren en gevuld met wierook, bloemen, rijst of koekjes. Je struikelt er bijna over want ze liggen echt overal.
De mensen op Bali gaan anders om met tegenslag dan wij
Wat Balinezen misschien meer hebben dan wij is het onvoorwaardelijk vertrouwen op iets groters dan zichzelf. Ze zijn niet alleen spiritueel maar leven er ook naar. Ze geloven dat het goddelijke in jezelf zit. Om daar contact mee te maken mediteren ze. Ze blijven uit hun geconditioneerde hoofd en begrijpen precies dat daar de 'wijsheid' niet huist. Hoe anders is het bij ons in 'Het Westen.' Wij nemen pas iets aan als het 'bewezen' is. Ze zijn rijk door deze overtuiging waardoor ze verder niet zoveel meer nodig hebben. Ze geven niks om uiterlijke vertoning maar zorgen vooral voor hun innerlijk door vers eten, te vertragen en voor elkaar te zorgen.
Of zoals mijn 'vriend Wayang' zei: 'als jij het fijn hebt hier dan maakt mij dat ook blij.'
Ochtendritueel op Bali: eerst de Goden voeden met mooie bloemen en dan pas het eigen lijf
Hindoes geloven dat alle antwoorden die je zoekt en alles wat je wilt weten al in onszelf zit. De manier om daar te komen is door een vraag te stellen aan jezelf voordat je gaat mediteren.
Wat het probleem ook is, met meditatie wordt het behapbaarder. Meditatie geeft rust en ontspanning waardoor je betere keuzes kunt maken en meer vertrouwen krijgt.
Als je je zorgen maakt in de fase na kanker is meditatie een hele fijne, goedkope manier om van binnen sterker te worden en meer vertrouwen te krijgen. Ik mediteer al 15 jaar iedere dag. Het is mijn beste medicijn tegen negatieve gedachten.
Uit je hoofd in je lijf dalen. Zo gaan de mensen op Bali om met tegenslag.