Als je uitstelgedrag vertoont omdat je niet weet waar je moet beginnen.
We hebben allemaal momenten dat we dingen voor ons uitschuiven en zeggen dat we het later wel zullen doen. We vertonen uitstelgedrag.
Eindeloos scrollen op Instagram of dat nare telefoontje plegen?
Als we dingen maar voor ons uitschuiven kunnen we ons onrustig blijven voelen omdat we niet doen wat we eigenlijk zouden moeten doen.
Menselijk gedrag wordt gestuurd door twee dingen.
Op korte termijn plezier krijgen of pijn vermijden. En dat is wat we doen als we dingen uitstellen.
Ga maar eens terug naar het moment dat je iets uitstelde en bedenk welke emotie je mag verwachten als je dat telefoontje wel gedaan zou hebben?
Het tweede type pijn dat we proberen te vermijden is dat we bang zijn dat we de taak niet goed zullen doen. Deze angst kan ontstaan als we niet zeker weten wat we moeten doen. Stel je voor dat je graag weer fitter wilt worden zodat je meer energie hebt. Waar moet je dan in hemelsnaam beginnen. En hoe weet je nu wat je zal helpen? Dus doe je het door dat onzekere gevoel maar niks.
Uitstelgedrag is verslavend
Uit onderzoek blijkt dat uitstelgedrag verslavend werkt. Elke keer dat we een taak omzeilen waarvan we denken dat die lastig zal zijn dan beloont ons brein ons. Die wil namelijk vooral NU een pleziertje. Het goede nieuws is dat we kunnen leren om met deze gewoonte te breken.
Hoe dan wel? Door de taak die voor ons ligt in piepkleine stukjes te hakken. De Kaizen methode.
Denk nu terug aan de situatie waarin je je taak maar bleef uitstellen. Dat telefoontje waar je als een berg tegenop ziet.
Hoe zou het zijn als je die grote berg in piepkleine taakjes zou hakken? Welk eerste, piepkleine stapje zou je nu kunnen zetten? Bijvoorbeeld door je wekker te zetten op je mobiel wanneer je gaat bellen. Kijk maar eens wat er daarna gebeurt.
Als we grote dingen uitstellen worden we dus beloont door ons brein. Maar we kunnen deze negatieve kracht van ons brein ontmantelen door het zetten van een eerste kleine stap. Als je een piepklein taakje volbrengt word je óók beloont door je brein. Door die beloning zal je brein je helpen om de volgende stap te zetten. Je krijgt daardoor een goed gevoel en voor dat je het weet leg je je opgelucht je mobiel weer weg.
Met het zetten van die eerste piepkleine stap zet je de taak in beweging en als je in beweging bent wordt het veel makkelijker om de taak af te maken.
Oefen hier bewust mee als je ontdekt als je maar op je mobiel blijft scrollen of de ramen gaat lappen terwijl ze al blinken.
Stop het uitstelgedrag. Welk piepklein stapje kan je zetten om te zorgen dat je aan een taak begint?